فقط ۴ درصد افزایش در سود!
طبق اطلاعات ارائه‌شده توسط نبض بورس، پتروشیمی جم، به عنوان یکی از غول‌های صنعتی الفین در منطقه با توان تولیدی قابل توجه، در عملکرد مالی خود در بهار ۱۴۰۴ نشان داد که تیم مدیریتی کنونی نه تنها از این ظرفیت به طور بهینه بهره‌برداری نکرده، بلکه با اتخاذ تصمیمات غیرمتخصص و تکیه بر درآمدهای غیرعملیاتی، شرکت را به سمت کاهش سودآوری و افت کیفیت درآمد سوق داده است. افزایش ناچیز ۴ درصدی سود خالص در برابر رشد چشمگیر ۴۸ درصدی درآمد عملیاتی، نمایانگر شکاف وسیع میان پتانسیل تولید و واقعیت‌های مدیریتی است—شکافی که اگر به موقع برطرف نشود، می‌تواند به اعتبار و جایگاه پتروشیمی جم در بازارهای داخلی و بین‌المللی آسیب جدی بزند.
-
برای دریافت آخرین و بروزترین اخبار بورس فیلترشکن را روشن کنید و اینجا کلیک کنید.
سود خالص پتروشیمی جم تحت مدیریت محمدهاشم نجفی اردکانی در سه‌ماهه اول ۱۴۰۴، تنها ۴ درصد رشد کرده و به مرز ۲۴۰۰ میلیارد تومان رسید. برای تحلیل عملکرد ضعیف این شرکت، گزارش نبض بورس را مطالعه کنید.
مدیرعامل فعلی پتروشیمی جم، محمدهاشم نجفی اردکانی است که اوایل ۱۴۰۲ به این سمت منصوب شد و قبل از این، مدیریت شرکت توسعه پلیمر پادجم را بر عهده داشت. همچنین، او سابقه ریاست هیئت‌مدیره پتروشیمی جم را در کارنامه خود دارد.
حدود ۳۰ درصد از کل فروش شرکت به صادرات تعلق دارد. درآمد عملیاتی در سه‌ماه نخست به مبلغ تقریباً ۲۳ هزار میلیارد تومان رسید که در مقایسه با دوره مشابه سال قبل ۴۸ درصد افزایش یافته است. بخش عمده‌ای از سبد فروش شامل اتیلن و پلی اتیلن‌های سبک و سنگین است.
شرکت علی‌رغم افزایش نرخ فروش، در ثبت عملکرد مطلوب ناامیدکننده عمل کرده است. حجم تولید تقریباً برابر با دوره مشابه سال گذشته بود و آمار فروش تقریباً ۴ درصد کاهش نشان می‌دهد. در حقیقت، افزایش فروش عمدتاً ناشی از رشد نرخ تسعیر ارز بود.
ازطرفی، بهای تمام شده در کنار فروش، با ۴۸ درصد رشد مواجه شد که سود ناخالص را با افزایش ۴۵ درصدی به ۴۶۰۰ میلیارد تومان رساند.
سود عملیاتی این شرکت که ارزش بازار آن ۷۸ هزار میلیارد تومان است نیز ۳۰ درصد رشد کرده و به ۳۲۰۰ میلیارد تومان نزدیک شد.
از جمله نکات حائز اهمیت در گزارش بهار شرکت، می‌توان به افزایش شدید هزینه‌های فروش، اداری و عمومی و همچنین هزینه‌های مالی اشاره کرد.
هزینه‌های فروش، اداری و عمومی با رشد بیش از نرخ تورم و به میزان ۷۵ درصدی به بالای ۱۴۰۰ میلیارد تومان افزایش یافته است. این رقم عملاً ۴۵ درصد از سود عملیاتی را به خود اختصاص داده و عمده هزینه‌ها در سرفصل هزینه‌های حمل و نقل و انتقال و به طور مبهم در سرفصل سایر گزارش شده است!
میزان هزینه‌های مالی شاید از نظر مقدار در مقایسه با سود عملیاتی اندک باشد، اما در فصل بهار نسبت به سال گذشته با ۱۵۳ درصد افزایش به بیش از ۱۰۵ میلیارد تومان رسید.
در نهایت، سود خالص شرکت حدود ۲۴۴۴ میلیارد تومان ثبت شد. با احتساب هزینه‌های مالی، کاهش درآمد ناپایدار شامل درآمدهای غیرعملیاتی و شناسایی ۶۹۵ میلیارد تومان مالیات، جم به رغم فقط ۴% رشد در سود خالص، پایان بهار را رقم زد.
حاشیه سود سه‌ماهه به نسبت سال گذشته کاهش را تجربه کرده است.
فروش چهارماه ابتدایی سال ۱۴۰۴ نسبت به سال قبلی ۵۲ درصد افزایش نشان می‌دهد، اما این رشد به طور کامل ناشی از افزایش نرخ‌ها بوده و جای نگرانی است که مقدار فروش داخلی با افت ۲ درصدی مواجه شده است.
پتروشیمی جم در ۱۲ ماه منتهی به اسفند ۱۴۰۳ نیز نتایج قابل توجهی را به ثبت نرسانده است. افزایش بهای تمام شده نسبت به درآمد عملیاتی، رشد ۸۷ درصدی هزینه‌های فروش، عمومی و اداری و افت ۳۹ درصدی سایر درآمدهای عملیاتی، منجر به کاهش ۱% سود عملیاتی به حدود ۸۶۰۰ میلیارد تومان شد. همچنین هزینه‌های مالی نیز به بیش از ۳۰۰% رشد رسید.
در نهایت، سود خالص با ۴% افت نسبت به سال گذشته از ۸۵۰۰ میلیارد تومان پایین‌تر رفت. اما نکته مهم این است که اگر شناسایی ۱۳۰۰ میلیارد تومان درآمد غیرعملیاتی نبود، سود خالص احتمالاً کاهش بیشتری را تجربه می‌کرد. ذکر این نکته ضروری است که درآمد غیرعملیاتی به عنوان بخشی غیرمستمر از سبد درآمد محسوب شده و ارتباطی با عملیات جاری شرکت ندارد و افزایش سهم آن در ترکیب درآمدی، کیفیت سود را تضعیف می‌کند.
شایان ذکر است که پتروشیمی جم در مجمع عمومی عادی سال ۱۴۰۳، معادل ۸۹% از سود هر سهم خود، یعنی ۴۲۰۰ ریال، را میان سهامداران توزیع کرد.
با گذشت بیش از یک سال از شروع مدیریت محمدهاشم نجفی اردکانی در پتروشیمی جم، شواهد حاکی از این است که شرکت با وجود توانایی‌های قابل توجه تولیدی، نتوانسته است عملکردی مطابق با انتظارات بازار و سهامداران ارائه نماید. افزایش تنها ۴ درصدی در سود خالص بهار ۱۴۰۴ در حالی که درآمد عملیاتی ۴۸ درصد جهش داشته، نشان‌دهنده ضعف در مدیریت هزینه‌ها، بهره‌برداری ناکارآمد از منابع و عدم وجود استراتژی اثربخش در مدیریت مالی است.
افزایش قابل توجه هزینه‌های فروش، اداری و عمومی (۷۵ درصد)، بدون شفافیت کافی، تکیه بی‌رویه بر درآمدهای غیرعملیاتی، و افزایش سود صرفاً به دلیل تغییرات نرخ ارز، سؤال‌برانگیز است و نشان می‌دهد که شرکت در مسیر توسعه‌ی پایدار قرار ندارد.
از سوی دیگر، افت در میزان فروش، کاهش حاشیه سود، و رشد سرسام‌آور هزینه‌های مالی، همگی نشانه‌گرهای بحران ساختاری در شرکت به شمار می‌روند. این وضعیت، ناشی از تصمیمات غیرکارشناسی، فقدان برنامه‌ریزی درازمدت و ضعف در پاسخ‌گویی مدیریتی می‌باشد.
در نهایت، مدیریت کنونی به بجای اصلاح فرآیندهای عملیاتی، کنترل هزینه‌ها و بهبود بهره‌وری، به سیاست‌های سطحی و ناپایدار روی آورده است. اگر این روند ادامه یابد، پتروشیمی جم با وجود موقعیت استراتژیک خود ممکن است در رقابت‌های منطقه‌ای و جهانی عقب بیفتد و اعتماد بازار را از دست بدهد.
