رشد ۶۰۰ درصدی ضرر خفناور؛ بحران مدیریتی یا سقوطی ناگزیر؟
براساس گزارش نبض بورس، علیرغم افزایش مقطعی در درآمدهای عملیاتی، شرکت مهندسی صنعتی روان فن‌آور در آستانه برگزاری مجمع عمومی، تحت فشار سنگین زیان‌های رو به افزایش، ضعف‌های مدیریتی و وابستگی‌های ساختاری قرار گرفته است. افزایش ۶۰۰ درصدی زیان خالص در بهار ۱۴۰۴ نه تنها زنگ خطری برای سهامداران به صدا درآورده بلکه نشانه‌ای از بحران بهره‌وری و ناکارآمدی در مدیریت هزینه‌ها است. در این شرایط که شرکت «خفناور» مورد توجه بازار قرار گرفته، پرسش اصلی این است که آیا این شرکت قادر خواهد بود از تنگنای مالی فرار کرده و اعتماد از دست رفته را بازگرداند یا به یک مثال دیگر از بنگاه‌های صنعتی گرفتار در دام رکود تبدیل خواهد شد؟
شرکت مهندسی صنعتی روان فن آور برای روز پنجشنبه ۱۶ تیرماه ۱۴۰۴، سهامداران خود را برای نوبت دوم به مجمع عمومی عادی دعوت کرده است. زیان خالص خفناور در بهار ۱۴۰۴ زیر مدیریت علی اصغر رضائی بیش از ۶۰۰% افزایش یافته است. این بار خمحور تحت بررسی نبض بورس قرار خواهد گرفت.
درآمد عملیاتی این سهام بازارپایه‌ای با ارزش بازار زیر ۲۰۰ میلیارد تومان در سه ماهه اخیر ۲۴% رشد داشته، در حالی که بهای تمام شده با افزایش معادل ۳۷% مواجه شده و بر این اساس، از سود ناخالص ۵۰۰ میلیون تومانی به زیان ناخالص بدل گشته است. زیان عملیاتی نیز از ۳۰۰ میلیون تومان به ۲ میلیارد تومان رسیده است.
عمده فروش این شرکت از محل تولید شاتون برای خودروهای تیبا و نیسان تامین می‌شود. فروش محصولات به صورت داخلی انجام می‌گیرد و مقدار تولید و فروش در سه ماهه ابتدایی ۱۴۰۴ با کاهشی بیش از ۱۰ درصد همراه بوده است.
معیار‌های حاشیه سود نیز به طرز قابل توجهی کاهش یافته است.
در دوازده ماه منتهی به پایان اسفند ۱۴۰۳، این شرکت با افزایش بیشتر درآمدهای عملیاتی نسبت به بهای تمام شده، زیان خالص ۲۱۸ میلیون تومانی را به ۲۲۳ میلیون تومان سود خالص تغییر داد.
فروش چهار ماهه ابتدایی سال ۱۴۰۴ به مبلغ ۱۸ میلیارد تومان گزارش شده که نسبت به دوره مشابه سال قبل افت ۵% را نشان می‌دهد.
شایان ذکر است که مهندسی صنعتی روان فن‌آور در مجمع عمومی عادی سال مالی ۱۴۰۲، ۱۸ ریال یعنی ۱۰% از سود هر سهم را بین سهامداران توزیع کرده است.
شرکت مهندسی صنعتی روان فن‌آور با وجود تلاش‌های پراکنده برای رشد درآمد عملیاتی و دستیابی به سود، همچنان با چالش‌های جدی و ساختاری روبروست. عدم توازن درآمد و هزینه‌ها در سه‌ماهه اول ۱۴۰۴ که منجر به زیان سنگین عملیاتی شده است، نشانه عدم توانایی مدیریت در کنترل هزینه‌ها و حفظ بهره‌وری است. کاهش تولید و فروش، افت معیار‌های حاشیه سود و وابستگی به بازار داخلی محدود و مشتریان خاص، خطر تمرکز بالا و ریسک عملیاتی را افزایش می‌دهد.
صرف نظر از سود جزیی در پایان سال مالی گذشته، ادامه سیر نزولی در فروش چهارماه ابتدای سال جدید، نشان‌دهنده عدم پایداری عملکرد مثبت شرکت است. فقدان نوآوری در محصولات، ضعف در بازاریابی و نوسازی تجهیزات تولیدی شرکت را در برابر رقابت فزاینده داخلی و خارجی به شدت آسیب‌پذیر کرده است.
به‌طور کلی، شرکت به تغییرات بنیادی در ساختار مدیریتی، تنوع در بازار و محصولات و همچنین اجرای برنامه‌های تحقیقات و توسعه بلندمدت نیاز دارد. در غیر این صورت، افزایش زیان، کاهش ارزش بازار و بی‌اعتمادی سهامداران تهدیدی جدی برای آینده شرکت خواهد بود.
