ثروت ظاهری؛ بحران واقعی در صحنه عمل
به نقل از نبض بورس، علیرغم نمایش جذاب از تواناییهای مالی و ارتباطاتش با نهادهای بانکی، عملکرد واقعی بیمه آرمان در سال ۱۴۰۳ و بهار ۱۴۰۴ تنها نمایانگر مجموعهای از هشدارات مالی، نسبتهای خسارت نامناسب و وابستگی ناپایدار به درآمدهای غیرفعالی است. شرکتی که باید نماد اعتماد و پایداری در صنعت بیمه به شمار آید، هماکنون به واسطه ترکیب پرریسک پرتفوها، زیانهای عملیاتی، افزایش بدهیها و مدیریت غیرموثر، در مسیر سقوط آرام و تدریجی قرار گرفته است. آنچه در گزارشهای رسمی آمده، نه تنها نمایانگر توانایی واقعی است بلکه نشاندهنده شکنندگی اساسی است که در برابر هر شوک بیمهای، ممکن است به بحران تبدیل شود.
شرکت بیمه آرمان که بخشی از خانواده بانکهای گردشگری و ایران زمین است و تحت مدیریت مجید قلیپور قرار دارد، طبق گزارش بیمه مرکزی در پایان سال ۱۴۰۳ در رتبه دوازدهم از لحاظ توانگری مالی قرار گرفت، اما اوضاع این شرکت بر اساس گزارشهای سال ۱۴۰۳ و بهار ۱۴۰۴ چندان خرسندکننده نیست…
ترکیب پرریسک پرتفو و نسبت خسارت نگرانکننده
بیمه آرمان در سهماهه منتهی به خرداد ۱۴۰۴ حدود ۵۱۵ میلیارد تومان درآمد حق بیمه صادر کرده است. این درآمد حق بیمه در مقایسه با دوره مشابه قبلی ۷% افزایش داشته است.
بیشترین سهم درآمد سهماهه به رشته ثالث اجباری تعلق دارد که مبلغ آن ۲۲۴ میلیارد تومان بوده است. شایان ذکر است که بخش عمده پرتفوی حق بیمه شرکت از رشتههای پرخسارت تشکیل شده است. در طول این مدت، شرکت حدود ۳۱۷ میلیارد تومان خسارت پرداخت کرده و نسبت خسارت برای این سهماهه به ۶۲% رسیده است. این در حالی است که متوسط نسبت خسارت در صنعت بیمه در بهار ۱۴۰۴ طبق گزارش بیمه مرکزی تقریباً ۴۴% اعلام شده است.
همچنین، بیمه آرمان در سهماهه منتهی به خرداد ۱۴۰۴ حدود ۴۱۸ میلیارد تومان درآمد حق بیمه خالص داشت. درآمد حق بیمه خالص شرکت در دوره مشابه قبل ۳۸۵ میلیارد تومان بود. گزارشها نشان میدهد که حق بیمه خالص تنها ۹ درصد نسبت به دوره مشابه قبل رشد کرده است. درآمد بیمهای نیز با افزایش ۱۲% به حدود ۴۴۲ میلیارد تومان رسید.
آرمان همچنین در سهماهه ۲۴۳ میلیارد تومان خسارت پرداخت کرد که نسبت به دوره مشابه قبلی ۲۲% افزایش نشان میدهد. با این حال، شرکت به ۱۵ میلیارد تومان زیان عملیاتی دست یافت و پس از آن ۱۳ میلیارد تومان هزینههای مالی شناسایی نمود. در نهایت، ۳۳ میلیارد تومان درآمد غیرعملاتی به کمک شرکت آمد تا افت سود خالص بهار ۱۴۰۴ بیش از ۲۰% نشود. چرا که سود خالص با کاهش ۲۰ درصدی به زیر ۵ میلیارد تومان رسید.
توانگری مالی اسمی در برابر واقعیت شکننده
در سال ۱۴۰۳ نیز کارنامه مجید قلی پور منفی ارزیابی شد. شرکت ۱۷۵۷ میلیارد تومان حق بیمه خالص صادر کرد و ۹۰۸ میلیارد تومان خسارت پرداخت کرد. سود عملیاتی به ۶ میلیارد تومان رسید و هزینههای مالی با جهشی چشمگیر ۷۰۰ درصدی از ۵۸ میلیارد تومان فراتر رفت که این امر به وضوح نشاندهنده افزایش چشمگیر ریسکهای مالی شرکت است. در نهایت، سود خالص با افت ۴۴% حدود ۱۸ میلیارد تومان محاسبه شد.
آرمان در تیرماه ۷۷ میلیارد تومان حق بیمه صادر کرد اما در همان ماه ۱۲۳ میلیارد تومان خسارت پرداخت نمود. در چهار ماهه منتهی به تیرماه، این شرکت ۴۳۹ میلیارد تومان حق بیمه صادر کرد و نسبت خسارت در این چهار ماه به ۷۴% رسید که بهطور قابل توجهی بالاتر از متوسط نسبت خسارت در صنعت بیمه است.
طبق رتبهبندی بیمه مرکزی، بیمه آرمان از نظر نسبت توانگری مالی با نسبتی معادل ۱۴۲ در جایگاه دوازدهم گروه خود قرار دارد. نسبت توانگری مالی این شرکت نسبت به سالهای ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ در حال کاهش بوده، ولی بهتر از وضعیت سال ۱۴۰۲ به نظر میرسد.
سطح یک توانگری مالی نشان میدهد که شرکت بیمه قادر به ارائه خدمات مناسب و پوشش پرداختهای مربوط به بیمهنامههای مختلف است. اما گزارش عملکرد شرکت به وضوح بیانگر این است که آرمان در مواجهه با خسارتهای بزرگ، وضعیتی ناسازگار و شکننده خواهد داشت.
جمعبندی: مسیر پرریسک، مدیریت ناکارآمد و آینده نامشخص
عملکرد بیمه آرمان در سال ۱۴۰۳ و بهار ۱۴۰۴ نهتنها نشانهای از بهبود ندارد، بلکه نشاندهنده یک مسیر نگرانکننده و پرریسک است. شرکتی که با تکیه بر بانکهای خصوصی و مدیریت مجید قلیپور پا به میدان گذاشت، امروزه با مجموعهای از ضعفهای ساختاری، مالی و عملیاتی دست و پنجه نرم میکند. نسبت خسارت بالای ۷۴٪ در چهارماهه نخست ۱۴۰۴ در مقایسه با میانگین صنعتی، نمایانگر کنترل ضعیف ریسک و انتخاب پرتفوهای پرخسارت است. رشد اندک حق بیمه خالص، زیانهای عملیاتی، افزایش ۷۰۰ درصدی هزینههای مالی و وابستگی مکرر به درآمدهای غیرعملیاتی همگی نشانههایی از شکنندگی وضعیت شرکت محسوب میشوند.
رتبه دوازدهم توانگری مالی، اگرچه در ظاهر رضایتبخش به نظر میرسد، اما در عمل با این سطح از خسارت و بدهی، بیمه آرمان در برابر شوکهای بزرگ بیمهایی کاملاً در معرض خطر قرار دارد. این شرکت نه تنها از سودآوری پایدار فاصله گرفته است بلکه با گذر هر فصل، به سمت بحران مالی و کاهش اعتماد عمومی پیش میرود.
در پایان، آنچه از مدیریت فعلی بیمه آرمان به وضوح مشخص است، مجموعهای از تصمیمات پرریسک در مدیریت سبد بیمهای، نسبت خسارت بالا، کنترل ضعیف ریسک، افزایش فزاینده ریسک مالی، اتکا به درآمدهای ناپایدار و غیرعملیاتی و ناتوانی در اصلاح ساختار بیمهگری میباشد. اگر این روند ادامه یابد، بیمه آرمان نه تنها موقعیت خود را در صنعت از دست خواهد داد بلکه ممکن است در آیندهای نزدیک، با بحران جدی در تأمین تعهدات خود روبرو شود.