۱۰ نقطه متروکه در دنیا که امروزه به جاذبه‌های گردشگری تبدیل گشته‌اند

مکان‌های متروکه در سرتاسر جهان نظیر ژاپن، انگلستان، استرالیا و سایر کشورها، به سبب فضایی اسرارآمیز، به جاذبه‌هایی منحصر به فرد و مملو از هیجان برای گردشگران تبدیل شده‌اند.

به گزارش سلام نو به نقل از کجارو، این مکان‌ها با خصوصیات خاص خود، نظیر فضای رازآلود، به نقاط دیدنی و محبوبی برای علاقه‌مندان به سفر بدل گشته‌اند.

با وجود آنکه مکان‌های متروکه ممکن است ترسناک به نظر برسند، اما در زیر این ظاهر، جاذبه‌های خاصی نهفته است. فضایی نظیر یک دبیرستان قدیمی، خانه‌ای فرسوده یا یک کشتی غرق‌شده، می‌تواند هیجان را به بیننده هدیه دهد و همزمان پنجره‌ای به گذشته بگشاید. در نقاط مختلف جهان، از جمله ایتالیا، استرالیا، ژاپن و دانمارک، مکان‌های متروکه خاصی وجود دارند که اکنون به مقاصد گردشگری شناخته‌شده‌ای تبدیل شده‌اند و تجربه‌ای به یادماندنی را برای بازدیدکنندگان فراهم می‌کنند.

جزیره هاشیما؛ ژاپن

جزیره‌ هاشیما (Hashima)، که به نام گانکان‌جیما (Gunkanjima) نیز معروف است، جزیره‌ای متروکه نزدیک به ناگازاکی (Nagasaki) در کشور ژاپن می‌باشد. این جزیره، در میان ۵۰۵ جزیره بدون سکنه‌ای که در سواحل ناگازاکی واقع شده‌اند، مشهورترین به شمار می‌آید. در گذشته، هاشیما یکی از مراکز عمده استخراج زغال‌سنگ بود و در اوج شکوفایی خود امکاناتی نظیر بیمارستان، مدرسه، فروشگاه، معبد و زیارتگاه داشت. در سال ۲۰۱۵ میلادی، به دلیل اهمیت تاریخی و صنعتی‌اش، جزیره در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید. امروزه هاشیما با خرابه‌های بتنی و فضایی رمزآلود یکی از دیدنی‌ترین مقاصد گردشگری برای علاقمندان به تاریخ و ماجراجویی است.

شهر کولمانسکوپ؛ نامیبیا

در دل صحرای نامیب که در افریقای جنوبی قرار دارد، شهری متروکه با نام کولمانسکوپ (Kolmanskop) قرار دارد. این شهر در ابتدا به خاطر معادن الماس خود شهرت یافت. اما در دهه ۱۹۳۰ میلادی، استخراج گسترده الماس باعث شد که منابع آن به پایان برسد و تا سال ۱۹۵۶ میلادی ساکنان این شهر را به‌کلی ترک کردند و خانه‌ها با ماسه‌ای احاطه شدند. در سال ۲۰۰۲ میلادی، یک شرکت خصوصی اجازه بازگشایی کولمانسکوپ به‌عنوان یک مقصد گردشگری را گرفت. امروزه این شهر متروکه سالانه حدود ۳۵ هزار بازدیدکننده را به خود جلب می‌کند.

شهر کراکو؛ ایتالیا

شهر کراکو (Craco) که در جنوبی‌ترین نقطه منطقه «باسیلیکاتا» (Basilicata) واقع است، اکنون به‌کلی خالی از سکنه شده است. این شهر بر روی صخره‌ای مرتفع بنا شده و دسترسی به آن با خودرو امکان‌پذیر است، اما استفاده از موتورسیکلت به‌عنوان بهترین روش برای بازدید از این منطقه محسوب می‌شود. جمعیت این شهر تا سال ۱۹۶۳ میلادی به کمتر از ۲۰۰۰ نفر کاهش یافته بود. پس از وقوع حوادث طبیعی، بسیاری از ساکنان مجبور به ترک خانه‌های خود شدند. در سال ۱۹۷۲ میلادی، یک سیل شدید این منطقه را ویران کرد و سپس در سال ۱۹۸۰ میلادی، زلزله‌ای بزرگ به خرابی‌های بیشتر کمک کرد و بدین ترتیب کراکو به شهری متروکه تبدیل گشت.

فانوس دریایی روب‌یرگ کنوده؛ دانمارک

فانوس دریایی روب‌یرگ کنوده (Rubjerg Knude) در نوار ساحلی دریای شمال واقع شده است. این فانوس دریایی در ابتدا در سال ۱۹۰۰ میلادی به کار افتاد و تا سال ۱۹۶۸ میلادی در فعالیت بود. در سال‌های بعد، این بنا به‌عنوان موزه و کافه مورد استفاده قرار گرفت، لیکن فرسایش ناشی از دریا مانع از ادامه فعالیت‌های آن شد. انتظار می‌رفت که فانوس تا سال ۲۰۲۳ میلادی به داخل آب سقوط کند، اما در سال ۲۰۱۹، آن را به فاصله ۷۰ متر دورتر از ساحل و به سمت خشکی منتقل کردند تا حداقل تا سال ۲۰۶۰ در امان بماند. این مکان اکنون به عنوان یکی از جاذبه‌های محبوب گردشگری شناخته می‌شود که سالیانه حدود ۲۵۰ هزار بازدیدکننده را جذب می‌کند.

مجتمع بیمارستانی بلیتس-هایلشتاتن؛ آلمان

مجتمع بیمارستانی بلیتس-هایلشتاتن (Beelitz-Heilstätten) با قدمتی بیش از یک قرن، در زمان جنگ‌های جهانی اول و دوم به‌عنوان یک مرکز درمانی نظامی خدمت می‌کرد. این بیمارستان زمانی بزرگ‌ترین نهاد درمان بیماری‌های ریوی در سطح جهان محسوب می‌شد؛ اما پس از ترک منطقه توسط نیروهای شوروی در سال ۱۹۹۵ میلادی، برای مدت ۲۵ سال به حال خود رها شده است.

دژهای دریایی ماونسل؛ انگلستان

دژهای دریایی ماونسل (Maunsell) که در دهانه رودخانه تیمز واقع شده‌اند، در سال ۱۹۴۲ میلادی بنا نهاده شدند تا در دوران جنگ جهانی دوم از لندن در برابر حملات دریایی و هوایی محافظت کنند. این برج‌ها در دهه ۱۹۵۰ میلادی به حالت غیرفعال درآمدند و پس از آن به‌عنوان ایستگاه‌های رادیویی مورد استفاده قرار گرفتند. در ابتدا، این دژها با ساختارهای فولادی به هم متصل بودند، اما تعداد آنها اکنون کاهش یافته و پل‌های ارتباطی دیگر ایمن نیستند. تنها راه برای بازدید از این دژها، یک سفر قایقی در سواحل بریتانیا است؛ هرچند که ورود به داخل این دژها وجود ندارد.

کشتی اس‌اس ایرفیلد؛ استرالیا

کشتی اس‌اس ایرفیلد (SS Ayrfield) یکی از چندین شناور باقی مانده در بندر سیدنی است. این کشتی به مدت ۶۰ سال در خدمت باقی ماند و در طول جنگ جهانی دوم برای انتقال تجهیزات به نیروهای آمریکایی در اقیانوس آرام به کار رفت. سپس وظیفه حمل زغال‌سنگ در استرالیا را بر عهده گرفت. در سال ۱۹۷۲ میلادی، کشتی غرق‌شده اس‌اس ایرفیلد به مرکز بازیافت ارسال شد، اما با تعطیلی آن مرکز، کشتی در خلیج رها شد و بخش‌هایی از آن به تدریج غرق و بر بستر آب قرار گرفت. به مرور زمان، درختان مانگرو در روی کشتی رشد کرده‌اند و اکنون این مکان به یکی از جاذبه‌های گردشگری استرالیا تبدیل شده است که با قایق‌های خصوصی قابل دسترسی است.

مجموعه مسکونی تیاندوچنگ؛ چین

تیاندوچنگ (Tianducheng) که در شرق چین و در فاصله‌ای بیش از ۸۰۰۰ کیلومتری از پاریس قرار دارد، به عنوان «پاریس شرق» شناخته می‌شود. این مجموعه مسکونی لوکس با هدف بازآفرینی شهر پاریس ساخته شده و شامل نمونه‌هایی از میدان شانزه‌لیزه، طاق پیروزی و یک برج ایفل به ارتفاع ۱۰۸ متر است. با وجود آنکه بسیاری از آپارتمان‌ها هنوز خالی مانده‌اند، این شهر گردشگران زیادی از نقاط مختلف چین و دیگر کشورها را به خود جلب می‌کند.

برج ناقوس دریاچه رشن؛ ایتالیا

برج ناقوس دریاچه رشن (Lake Reschen Bell Tower)، که متعلق به کلیسایی متعلق به قرن چهاردهم است، هم‌اکنون در زیر یک دریاچه مصنوعی پنهان شده است. در فصل زمستان، زمانی که آب سطح دریاچه یخ می‌زند، بازدیدکنندگان می‌توانند بر روی آن قدم بزنند. این برج تنها نشانه باقی‌مانده از روستای تاریخی کورون در شمال ایتالیا به شمار می‌رود؛ روستایی که در سال ۱۹۵۰ میلادی به دلیل ساخت یک دریاچه، توسط دولت زیر آب رفت. در سال ۲۰۲۱ میلادی، با کاهش موقت سطح آب، آثار این روستا – پس از گذشت چندین دهه – دوباره نمایان شد.

زندان متروکه رومو؛ استونی

در نزدیکی شهر کوچک رومو (Rummu) در استونی، بقایای یک اردوگاه زندان متروکه به نام رومو وجود دارد که امروزه به محلی محبوب برای تفریح در کنار ساحل تبدیل شده است. این زندان در دوران اتحاد جماهیر شوروی در نزدیکی یک معدن سنگ آهک ساخته شد که زندانیان در آن به کار اجباری مشغول بودند. پس از آنکه استونی در سال ۱۹۹۱ میلادی به استقلال رسید، فعالیت‌های معدن و زندان متوقف شد. به مرور زمان، آب‌های زیرزمینی به داخل معدن نفوذ کردند و دریاچه‌ای طبیعی شکل گرفت، که بخشی از سازه‌ها را نیز در خود غرق کرده است. هنوز هم بخش‌هایی از زندان به وضوح از خشکی نمایان هستند و این مکان تبدیل به نقطه‌ای برای غواصانی شده است که به دنبال ماجراجویی در بین بقایای زیرآبی هستند.