فشار صنعت هوش مصنوعی بر سلامت روان محققان
به گزارش تجارت نیوز،
صنعت هوش مصنوعی اغلب به چشم فرصتی طلایی برای محققان دیده می‌شود که حقوق بالا، تقاضای زیاد و فرصت کار روی فناوری‌های پیشرفته را میسر می‌کند. با این حال، پشت صحنه، سرعت سرسام‌آور نوآوری و رقابت شدید، تاثیرات قابل توجهی بر سلامت روان محققان هوش مصنوعی گذاشته است.
بیش از نیم دوجین محقق، که برخی از آنها به صورت ناشناس با TechCrunch صحبت کردند، محیطی از فشار بی‌امان، انزوا و استرس را توصیف کردند که در آن مجبورند برای همگام شدن با خواسته‌های صنعت تلاش کنند.
فشار برای عملکرد
سرعت سریع توسعه هوش مصنوعی فضایی ایجاد کرده است که در آن محققان احساس فشار مداوم برای ارائه نتایج دارند. یک محقق می‌گوید: «همه‌چیز تقریباً یک‌شبه تغییر کرده است، و کار ما چه نتایج مثبت و چه منفی تاثیر بزرگی دارد که با معیارهایی مانند نمایش محصول و پیامدهای مالی اندازه‌گیری می‌شود.» این فشار با رقابت شدید بین غول‌های فناوری مانند OpenAI و گوگل تشدید می‌شود که ابزارها، مدل‌ها و خدمات جدید را با سرعتی بی‌سابقه عرضه می‌کنند.
به عنوان مثال، تنها در دسامبر ۲۰۲۴، OpenAI 12 پخش زنده برگزار و بیش از یک دوجین محصول جدید را معرفی کرد، در حالی که گوگل با انبوهی از بیانیه‌های مطبوعاتی و پست‌های وبلاگی پاسخ داد.
این رفت و برگشت، محیطی پرریسک ایجاد کرده است که در آن محققان مجبورند ساعت‌های طولانی کار کنند تا به مهلت‌های تهاجمی برسند. در OpenAI، کار ۶ روز در هفته و فراتر از ساعات کاری سنتی غیرمعمول نیست. گزارش‌ها حاکی از آن است که باب مک‌گرو، مدیر ارشد سابق تحقیقات OpenAI، فرسودگی شغلی را به عنوان یکی از دلایل ترک کار خود در سپتامبر ذکر کرده است.
فرهنگ کار بیش از حد
فرهنگ کار سخت در سیلیکون‌ولی در صنعت هوش مصنوعی به اوج جدیدی رسیده است. در Google DeepMind، تیم توسعه‌دهنده مدل‌های هوش مصنوعی Gemini گزارش شده است که تا ۱۲۰ ساعت در هفته کار کرده‌اند تا یک باگ حیاتی را برطرف کنند. به طور مشابه، مهندسان در xAI ایلان ماسک اغلب درباره کار تا دیروقت شب پست می‌گذارند.
این فشار بی‌امان ناشی از ریسک‌های بالای تحقیقات هوش مصنوعی است، جایی که حتی شکست‌های کوچک می‌توانند پیامدهای مالی قابل توجهی داشته باشند. به عنوان مثال، یک باگ در چت‌بات Gemini گوگل، که تصاویر جنجالی از شخصیت‌های تاریخی تولید کرد، موجب کاهش ۹۰ میلیارد دلاری ارزش بازار Alphabet، شرکت مادر گوگل، شد.
کای آرولکوماران، رهبر تحقیقات در ارائه‌دهنده خدمات هوش مصنوعی Araya، توضیح می‌دهد: «یکی از بزرگ‌ترین فشارها رقابت‌پذیری است که با مقیاس‌های زمانی سریع ترکیب شده است.» این فشار با ماهیت عمومی رقابت بیشتر می‌شود، جایی که شرکت‌های هوش مصنوعی برای کسب جایگاه برتر در جدول‌های رده‌بندی مانند Chatbot Arena، که مدل‌های هوش مصنوعی را در دسته‌هایی مانند ریاضیات و کدنویسی رتبه‌بندی می‌کند، رقابت می‌کنند.
لوگان کیلپاتریک، که محصولات ابزارهای توسعه‌دهنده Google Gemini را رهبری می‌کند، تایید می‌کند که این جدول‌های رده‌بندی تاثیر «غیرقابل چشم‌پوشی» بر سرعت توسعه هوش مصنوعی گذاشته‌اند.
تاثیر بر محققان
رقابت شدید و تمرکز بر تجاری‌سازی باعث شده است بسیاری از محققان ارزش کار خود را زیر سوال ببرند. ژیان وانگ، مهندس رباتیک در یک استارت‌آپ هوش مصنوعی مخفی، می‌گوید: «اگر احتمال زیادی وجود دارد که کسی سریع‌تر از من پیش برود، معنای کاری که انجام می‌دهم چیست؟» دیگران از ازدست دادن روحیه همکاری آکادمیک ابراز تاسف کرده‌اند، زیرا صنعت به سمت مقیاس‌پذیری منبع بسته و محصول‌محوری حرکت می‌کند. یک محقق اشاره می‌کند: «اکنون تمرکز بیشتری بر تجاری‌سازی، مقیاس‌پذیری منبع بسته و اجرا وجود دارد، بدون اینکه به جامعه علمی بازگردانده شود.»
استرس از ابتدای کار محققان شروع می‌شود، و بسیاری اضطراب خود را به برنامه‌های تحصیلات تکمیلی خود نسبت می‌دهند. گواثامی سامپالی، دانشجوی دکتری در دانشگاه مریلند، چالش‌های همگام شدن با سرعت سریع تحقیقات هوش مصنوعی را توصیف می‌کند: «دوره دکتری به طور کلی تجربه‌ای بسیار منزوی‌کننده و استرس‌زاست، و دکتری یادگیری ماشین به دلیل پیشرفت سریع این حوزه و ذهنیت انتشار یا نابودی به‌ویژه چالش‌برانگیز است.» سامپالی می‌افزاید پس از دو سال اول تحصیلات تکمیلی، به دلیل احساس گناه درباره عدم انتشار مطالعات کافی، تعطیلات را متوقف کرده است.
درخواست‌ها برای تغییر
برای مقابله با این چالش‌ها، محققان و متخصصان صنعت خواستار اصلاحاتی برای ایجاد محیط کاری سالم‌تر هستند. سامپالی بر اهمیت عادی‌سازی بحث‌ها درباره مشکلات تاکید می‌کند و می‌گوید: «یکی از بزرگ‌ترین مشکلات این است که هیچ‌کس آشکارا درباره مشکلات خود صحبت نمی‌کند؛ همه چهره‌ای شجاعانه به خود می‌گیرند. من معتقدم افراد ممکن است احساس بهتری داشته باشند اگر ببینند که دیگران نیز در حال تلاش‌اند.»
باسکار بات، مشاور هوش مصنوعی در EY، از ایجاد شبکه‌های حمایتی قوی و ترویج تعادل بین کار و زندگی دفاع می‌کند. او توضیح می‌دهد: «سازمان‌ها باید فرهنگی ایجاد کنند که به همان اندازه که به نوآوری ارزش می‌دهد، به سلامت روان نیز اهمیت دهد، با سیاست‌های ملموس مانند ساعات کاری معقول، روزهای سلامت روان و دسترسی به خدمات مشاوره.»
پیشنهادهای دیگر عبارت از کاهش تعداد کنفرانس‌های هوش مصنوعی و اجرای توقف‌های هفتگی برای ارسال مقالات است تا به محققان فرصت استراحت داده شود. راج دابر، محقق هوش مصنوعی در ژاپن، بر اهمیت حفظ دیدگاه تاکید می‌کند: «ما باید از ابتدا به مردم آموزش دهیم که هوش مصنوعی فقط کار است، و باید بر خانواده، دوستان و چیزهای والاتر در زندگی تمرکز کنیم.»
سرعت بی‌امان صنعت هوش مصنوعی و محیط رقابتی آن چالش‌های قابل توجهی برای محققان ایجاد کرده است که منجر به فرسودگی شغلی، انزوا و استرس شده است. در حالی که تقاضا برای نوآوری نشانه‌ای از کاهش ندارد، نیاز به اصلاحات برای حمایت از سلامت روان و رفاه محققان به طور فزاینده‌ای ضروری به شمار می‌رود.
با ترویج فرهنگ باز بودن، تعادل بین کار و زندگی و همکاری، صنعت می‌تواند اطمینان حاصل کند که باهوش‌ترین ذهن‌ها بدون قربانی کردن سلامت و شادی خود به پیشرفت ادامه دهند.
