برای اولین‌بار در تاریخ دو فضاپیمای ماه‌نشین در سفر اشتراکی عازم ماه شدند

هر دو شرکت فعلاً سرمست پرتاب موفقیت‌آمیز فضاپیماهایشان هستند؛ اما تا به امروز تمام ماموریت‌های خصوصی به ماه با دردسر مواجه شده‌اند و تا زمانی که فرود ایمن و راه‌اندازی ابزارهای علمی کاوشگرها انجام نشود، دانشمندان آسوده نخواهند شد؛ اتفاقی که ممکن است هفته‌ها و در بعضی موارد ماه‌ها به‌طول بینجامد.

ماه‌نشین رزیلینس رهسپار دشتی به نام «دریای سرما» در عرض جغرافیایی تقریباً ۶۰ درجه‌ی شمالی در سمت پیدای ماه است. فضاپیما برای رسیدن به آنجا چند ماه در راه است؛ اما اگر با موفقیت به مقصد برسد، ماه‌نورد کوچکی را روی سطح ماه مستقر می‌کند که با حرکت در اطراف، نمونه‌ای از خاک قمری را با استفاده از ابزاری شبیه بیل جمع‌آوری خواهد کرد. این ماه‌نورد همچنین قرار است ماکتی از خانه‌ای قرمز را روی سطح ماه قرار دهد تا نمادی از گسترش زندگی انسان در فضا باشد.

محموله‌های دیگر رزیلینس شامل آزمایش‌های تجاری درمورد بررسی چگونگی تولید آب و غذا در ماه و همچنین ابزاری برای اندازه‌گیری سطوح تابش‌ها است. انتظار می‌رود این ابزار به‌زودی پس از پرتاب فضاپیما روشن شود و با پرواز آن به سمت ماه، داده‌های مورد نیاز را جمع‌آوری کند. این اطلاعات می‌توانند به محافظت از سلامت فضانوردان آتی کمک کنند.

درهمین‌حال، ماه‌نشین فایرفلای به نام بلو گوست قرار است در دشت قمری معروف به نام «دریای بحران‌ها» که از هدف ماه‌نشین آی‌اسپیس به استوا نزدیک‌تر است، فرود آید. سفر قمری فایرفلای تقریباً ۴۵ روز طول خواهد کشید.

ناسا برای حمل ده محموله به ماه، ۱۰۱ میلیون دلار به فایرفلای پرداخت کرده است. ازجمله‌ی این محموله‌ها، دستگاهی به نام PlanetVac است که با استفاده از انفجارهای کوتاه هوای فشرده، خاک ماه را جمع‌آوری می‌کند. بلو گوست همچنین یک دریل برای اندازه‌گیری جریان گرما در سطح فوقانی خاک ماه دارد.

سه محموله‌ی‌ آزمایشی دیگر چگونگی چسبیدن گردوغبار ماه به مواد مختلف را بررسی می‌کنند و بدین ترتیب می‌توانند به تلاش‌های آتی برای ساخت پایگاه قمری کمک کنند. یکی از آزمایش‌ها نیز ازجمله نخستین‌ها تلاش‌ها در سطح ماه برای قفل‌شدن روی سیگنال‌های ماهواره‌های ناوبری خواهد بود. علاوه‌براین، یک ابزار پرتو ایکس در فضاپیما وجود دارد که هدف آن ثبت برخی از اولین تصاویر میدان عریض از سپر مغناطیسی محافظ زمین در برابر ذرات باردار جاری از خورشید است.

اگر ماه‌نشین‌ها با موفقیت روی ماه فرود آیند، هردو تا ۱۴ روز زمینی یا یک روز قمری کار خواهند کرد. از آنجایی که هیچ‌کدام از فضاپیماها مجهز به سامانه‌ی رادیوایزوتوپ برای تامین گرما و برق نیستند، با فرارسیدن شب ماه دراثر سرما و تاریکی از کار خواهند افتاد. بااین‌حال ماه‌نشین فایرفلای قصد دارد تا پیش از خاموش‌شدن، چند ساعت در شب را صرف جمع‌آوری داده‌ها کند.