حتی فعالیت بدنی منظم نمی‌تواند از خطرات نشستن طولانی جلوگیری کند

ما می‌دانیم که نشستن زیاد برای ما مضر است، اما مطالعه‌ای جدید جزئیات مهمی را اضافه می‌کند: اگر بیش از ۱۰ ساعت و نیم، در روز را در حالت نشسته یا دراز کشیده باشید، ورزش منظم ممکن است برای جلوگیری از افزایش خطر مشکلات جدی قلبی کافی نباشد.

به‌گزارش ساینس‌آلرت،‌ تحقیق جدید درک بهتری از تعادل میان خطرات سبک زندگی بی‌تحرک و فواید فعالیت‌هایی که ممکن است از پیامدهای منفی آن محافظت کنند، به ما ارائه می‌دهد.

پژوهشگران مطالعه، به رهبری تیمی از مؤسسه‌ی براد در مؤسسه فناوری ماساچوست و هاروارد، پیشنهاد می‌دهند که دستورالعمل‌هایی برای حداکثر زمانی که افراد باید به نشستن اختصاص دهند و همچنین حداقل زمانی که باید ورزش کنند، ارائه شود.

در مطالعه‌ی جدید، اطلاعات مربوط به فعالیت بدنی ۸۹٬۵۳۰ نفر با میانگین سنی ۶۲ سال که از آن‌ها خواسته شد به مدت یک هفته از ردیاب‌های تناسب اندام استفاده کنند، مورد تحلیل قرار گرفت. سپس این داده‌ها با وضعیت سلامتی بلندمدت این گروه، در طی دوره‌ی متوسط هشت ساله، بررسی و تطبیق داده شد.

زمان متوسط نشستن در روز برای شرکت‌کنندگان ۹٫۴ ساعت بود، اما در ۱۰٫۶ ساعت در روز به نظر می‌رسید که آستانه‌ای کلیدی وجود دارد. افرادی که حداقل ۱۰٫۶ ساعت در روز می‌نشستند، نسبت به کسانی که کمتر می‌نشستند، ۴۰ درصد بیشتر در معرض خطر نارسایی قلبی و ۵۴ درصد بیشتر در معرض مرگ‌و‌میر قلبی‌عروقی قرار داشتند.

همچنین محققان متوجه شدند افرادی که به‌طور منظم ورزش نمی‌کردند با بیشترین خطرات سلامتی ناشی از دوره‌ی کم‌تحرکی روزانه‌ی خود مواجه بودند. یافته‌ی قابل‌توجه این بود که حتی افرادی که ۱۵۰ دقیقه فعالیت بدنی متوسط تا شدید در هفته انجام می‌دادند، همچنان با عواقب سلامتی روبه‌رو بودند.

کسانی که در طول روز ۱۰٫۶ ساعت یا بیشتر می‌نشستند، اما توصیه‌های ورزشی را رعایت می‌کردند، در مقایسه با کسانی که کمتر می‌نشستند، ۱۵ درصد بیشتر در معرض نارسایی قلبی و ۳۳ درصد بیشتر در معرض خطر مرگ ناشی از مشکلات قلبی عروقی بودند.

در‌حالی‌که در مطالعات قبلی به این موضوع اشاره شده که می‌توان زمان نشستن را با ورزش جبران کرد، تحقیق جدید نشان می‌دهد که فعالیت بدنی ممکن است نتواند تمام معایب سلامتی ناشی از نشستن طولانی را معکوس کند. داده‌های جمع‌آوری‌شده برای اثبات رابطه‌ی علت و معلولی بین نشستن و مشکلات عمده‌ی قلبی کافی نیست، اما شواهد کافی وجود دارد که نشان می‌دهد این دو با هم مرتبط هستند.

پژوهشگران به اندازه‌ی نمونه‌ی بزرگ و استفاده از دستگاه‌های پوشیدنی (رادار سلامت) همراه با تحلیل‌های یادگیری ماشین به‌عنوان نقاط قوت مطالعه اشاره می‌کنند. بسیاری از مطالعات به گزارش‌های خوداظهاری از سوی شرکت‌کنندگان متکی هستند و مردم معمولاً زمان نشستن خود را کمتر از آنچه واقعاً است، تخمین می‌زنند.

نتایج تحقیقات به این معنا نیست که ورزش اهمیتی ندارد. بارها مشاهده شده است که هر گونه افزایش فعالیت، حتی فعالیت‌های کوچک، می‌تواند به بهبود سلامت کمک کند؛ اما همچنین مهم است که میزان نشستن خود را پیگیری کنیم تا بیش‌از‌حد بی‌تحرک نباشیم.

خورشید می‌گوید: «راهنمایی‌های آینده و تلاش‌های [مراکز] بهداشت عمومی باید بر اهمیت کاهش زمان بی‌تحرکی تأکید کنند. پرهیز از نشستن بیش از ۱۰٫۶ ساعت در روز ممکن است هدف حداقلی واقع‌بینانه برای بهبود سلامت قلب باشد.»

تحقیق در مجله‌ی کالج آمریکایی کاردیولوژی منتشر شده است.